Leczenie farmakologiczne alkoholizmu
Leczenie uzależnienia od alkoholu wymaga połączenia różnych metod terapeutycznych. Najczęstszą i najlepiej działającą metodą jest psychoterapia i mitingi AA (anonimowych alkoholików). Metodą wspomagającą jest leczenie farmakologiczne, które zazwyczaj pomaga ograniczyć różne objawy uzależnienia oraz wpływa na zwiększenie szans uzyskania i utrzymania abstynencji. Poniżej wymieniono dostępne w Polsce leki stosowane w leczeniu uzależnienia od alkoholu.
Anticol (disulfiram)
Lek awersyjny, zaburzający metabolizm wypitego alkoholu, powodujący że w organizmie dochodzi do znacznego wzrostu stężenia aldehydu octowego i wystąpienia nieprzyjemnych objawów zatrucia, takich jak nudności, wymioty, spadek ciśnienia tętniczego, zawroty głowy, nagłe zaczerwienienie twarzy z uczuciem gorąca. Pacjent zażywajacy Anticol odczuwa bardzo silne, negatywne objawy po użyciu alkoholu, które zmuszają do zaprzestania picia alkoholu.W przypadku większej ilości wypitego alkoholu może być niebezpieczny, powodując zaburzenia rytmu serca, niewydolność krążenia, drgawki, utratę przytomności. Najtańszy lek w leczeniu uzależnienia od alkoholu. Stosowany w postaci tabletek doustnych oraz wszywek podskórnych, implantowanych przez chirurga w znieczuleniu miejscowym. Czas działania wszywek to ok. 6 miesięcy.
Campral (acamprosat)
Lek stosowany do podtrzymania abstynencji alkoholowej, jednocześnie z psychoterapią. Zmniejsza odczucie głodu alkoholowego i ogranicza ryzyko nawrotu uzależnienia. Lek zwiększa stężenie serotoniny w mózgu i krwi, nasila neuronalny wychwyt GABA w hipokampie i wzgórzu. Leczenie należy rozpoczynać po zakończeniu detoksykacji. Stosuje się go 3 razy dziennie, zazwyczaj po 2 tabletki (6 tabletek dziennie). Lek należy przyjmować podczas posiłków. Zalecany okres leczenia wynosi 1 rok, u chorych >60 kg mc. stosuje się po 2 tabl. rano, w południe i wieczorem.
Adepend (naltrekson)
Lek stosowany w celu zmniejszenia ryzyka nawrotu choroby alkoholowej jako wspomagający abstynencję oraz zmniejszający potrzebę napicia się alkoholu. Leczenie nie polega na wywołaniu niechęci do alkoholu i nie powoduje negatywnych reakcji po spożyciu alkoholu. Lek zmniejsza potrzebę napicia się alkoholu w czasie abstynencji. Głównym skutkiem leczenia wydaje się być zmniejszenie ryzyka pełnego nawrotu choroby zarówno w okresie abstynencji jak i po spożyciu niewielkiej ilości alkoholu. Stosowany codziennie, 1 raz dziennie, na czczo; zalecany czas leczenia wynosi co najmniej 3 mies.
Selincro (nalmefen)
Lek ogranicza spożycie alkoholu prawdopodobnie poprzez modulowanie czynności układu opioidowego w mezolimbiczno-korowym obszarze mózgu. Lek wskazany do ograniczenia spożycia alkoholu, stosowany w razie potrzeby – tylko w dni, w których pacjent przewiduje picie alkoholu. Zażycie tabletki 1-2 godziny przez przewidywanym piciem alkoholu pozwala na redukcję ilości wypijanego alkoholu. Zmniejsza ilość wypijanego alkoholu i ilość dni picia w miesiącu. Lek wprowadzony do leczenia w Polsce w 2014 r. Lek należy stosować w połączeniu ze stałym wsparciem psychospołecznym ukierunkowanym na przestrzeganie zasad leczenia i ograniczenie spożycia alkoholu.
Baklofen
Lek zmniejsza napięcie mięśniowe, a przez to napięcie emocjonalne, które zwyczajowo osoby uzależnione regulują alkoholem. Pozwala na znaczną redukcję spożywanego alkoholu, wpływa również na uczucie rozluźnienia. Jest stosowany w Polsce w trybie off-label, co oznacza, że nie jest zarejestrowany do leczenia alkoholizmu, a jego stosowanie jest formą eksperymentu medycznego.
Inne leki wspomagające leczenie uzależnienia
W przypadku choroby alkoholowej bardzo częste są zaburzenia takie jak depresja, bezsenność, zaburzenia pamięci, a także napady padaczkowe i czasami halucynoza alkoholowa. Leczenie wszystkich zaburzeń wymaga odpowiedniej farmakoterapii, prowadzonej przez doświadczonego lekarza. Stosowane są różne leki przeciwdepresyjne (SSRI, SNRI, NDRI, TLPD, leki receptorowe), neuroleptyki (zarówno klasyczne, jak też atypowe), stabilizatory nastroju.
Autor: lek. Marcin Gajdosz
specjalista psychiatra